فرايند توليد پروپيلن از متانول كه در آن ابتدا بخار متانول با عبور از يك راكتور به مخلوط گازي شامل دي ‌متيل ‌اتر تبديل شده و سپس با عبور اين مخلوط از روي يك كاتاليست زئوليتي شكل-گزينش‌گر (كاتاليست اختراع¬هاي شماره CA2642395 و CA2622455) در مجموعه‌اي از راكتورهاي متوالي به مخلوطي از هيدروكربن‌ها شامل پروپيلن تبديل مي‌شود. جداسازي محصول مطلوب پروپيلن از محصولات جانبي، توسط تجهيزات جداسازي محصولات هيدروكربني صورت مي¬گيرد كه شامل برجهاي تقطير، استخراج، جذب، درام-هاي جداسازي، كمپرسور و مبدلهاي حرارتي مي¬باشند و با هدف كمترين استفاده از يوتيليتي¬ها و راندمان بالاي جداسازي محصولات مطلوب در كنار يكديگر قرار گرفته¬اند. در فرآيند اين اختراع، تغييراتي بر روي فرآيند پيشين توليد پروپيلن از متانول (پتنت شماره 72726) صورت گرفته است كه اين تغييرات شامل يك سيستم كنترل دمايي جديد براي راكتورهاي توليد پروپيلن از متانول (PVM)، يك سيستم احياي جديد براي كاتاليستهاي راكتورهاي PVM، يك سيستم بازيابي حرارتي جديد كه بلافاصله بعد از راكتورهاي PVM قرار گرفته است و يك سيستم جديد براي سيكل آب فرآيندي مي¬باشد. با اعمال همزمان اين تغييرات، فرآيند جديد به لحاظ قابليت عملياتي، مصرف انرژي و جداسازي بهبود يافته است. همچنين در فرآيند جديد برخي مشكلات عملياتي فرآيند پيشين (پتنت شماره 72726) با طراحي¬هاي جديد، مرتفع شده است.

در فناوري توليد پروپيلن از متانول در بخش استخراج جداسازي آب از تركيبات مايع هيدروكربني C4 انجام مي‌شود. در اين سيستم جديد، دميستر در برج استخراج و مخزن جداساز افقي مايع مايع مجهز به وايرمش به اين بخش اضافه شده است كه به كمك آنها آب به‌طور مطلوب جداسازي شده و تركيبات C4 عاري از آب به مخازن ذخيره و يا به راكتور اصلي برگشت داده مي‌شوند.

فرايند PVM بر مبناي يك سيستم راكتوري بستر ثابت آدياباتيك مي باشد. در اين فرايند خوراك متانول به صورت گزينش پذير به پروپيلن تبديل مي شود. وقتي كه ميزان تبديل مخلوط متانول/DME به كمتر از مقدار مطلوب (%90) كاهش يابد، كاتاليست هر بستر راكتور PVM بايد احياء گردد. احياء بصورت درجا و بوسيله احتراق كنترل شده كربن با مخلوط نيتروژن/Plant Air انجام مي گيرد. به دليل تمايل كم كاتاليست اين واكنش به coking، يك فرايند احياء ناپيوسته درجا و با سوزاندن كك كافي مي باشد. در طراحي پيشين (پتنت شماره 72726) فرايند احياء كاتاليست راكتور PVM، بدليل يكبار گذر بودن مسير گاز احياء، مصرف نيتروژن احياء به شدت بالا و هزينه بر بود. با اين اختراع كاهش قابل ملاحظه اي در مصرف نيتروژن مورد استفاده در فرايند احياء كاتاليست راكتور PVM صورت مي گيرد. علاوه بر اين به دليل استفاده از گرماي گاز احياء خروجي از راكتور براي پيش گرم كردن گاز احياء ورودي به آن، صرفه جويي قابل ملاحظه اي نيز در مصرف انرژي فرايند احياء صورت مي گيرد.

در فرآيند توليد پروپيلن از متانول، متانول خالص در راكتور اول و در مجاورت كاتاليست γ-Al2O3 تبديل به DME و آب مي شود. خروجي راكتور اول، وارد راكتورهاي PVM مي شود و در مجاورت كاتاليست ZSM-5 تبديل به پروپيلن به همراه گستره اي از هيدروكربن هاي ديگر مي شود. سيستم پيشين كنترل دماي راكتور PVM كه با استفاده از دماي خوراك جانبي گازي، دماي راكتور را كنترل مي كند، قابليت كنترل راكتور در محدوده عملكردي مورد نظر را ندارند و همچنين نيازمند استفاده از پنج مبدل گرمايي فشار بالا است. اين اختراع با هدف حذف اين پنج مبدل گرمايي و همچنين استفاده از سيستمي براي كنترل بهتر دماي راكتور، صورت گرفته است. در فرآيند PVM اختراع حاضر، روش جديدي جهت كنترل دمايي راكتور PVM به دست آمده است كه از جريان جانبي سرد به اين منظور استفاده مي شود.

در فناوري توليد پروپيلن از متانول حداقل دماي لازم براي خوراك در ورودي راكتور توليد پروپيلن از متانول 450 درجه است. لذا ضروري است تا مسير گرم‌كن نهايي خوراك تا راكتور داراي حداقل افت دمايي باشد. باتوجه به اينكه دماي خروجي از گرم‌كن نيز داراي محدوديت‌هايي نيز مي‌باشد لذا اهميت جلوگيري از افت دمايي زياد بسيار مهم است چراكه راكتور توليد پروپيلن از متانول را دچار اختلال نموده و خروجي راكتور قابل پيش‌بيني نمي باشد.

در فناوري توليد پروپيلن از متانول بخش واكنش‌ها از دو قسمت تشكيل مي‌شود كه قسمت اول شامل تجهيزاتي است كه در آن تبديل متانول به دي‌متيل ‌اتر اتفاق مي‌افتد. حداقل دماي مورد نياز براي خوراك جهت انجام اين واكنش در راكتور حدود 275 درجه سانتي‌گراد مي‌باشد و همچنين دماي خوراك نبايد از 275 تجاوز كند لذا پيش‌بيني فرايند‌هايي كه بتوان در آن هم خوراك را داغ كرده و هم با همان دما به راكتور رساند بسيار حائز اهميت است. هدف از اين اختراع جانمايي دقيق مبدل فوق‌گرم كن خوراك راكتور دي‌متيل‌اتر است كه براي اين منظور در مسير خروجي از مبدل نيز فيلتر كارتريجي پيش‌بيني شده است كه از ورود ذرات تشكيل شده احتمالي به راكتور جلوگيري كند چون در غير اينصورت باعث اختلال در واكنش و افزايش افت فشار در راكتور ميشود.

در فرآيند توليد پروپيلن از متانول، متانول خالص در راكتور اول و در مجاورت كاتاليست γ-Al2O3 تبديل به DME و آب مي شود. سپس خروجي راكتور اول، وارد راكتورهاي PVM مي شود. در اين راكتورها DME و متانول در مجاورت كاتاليست ZSM-5 تبديل به پروپيلن به همراه گستره اي از هيدروكربن هاي ديگر مي شود كه در بخش جداسازي و خالص سازي از يكديگر تفكيك مي شوند. بخش جداسازي شامل چندين برج تقطير و تجهيزات جداسازي ديگر است كه عملكرد بهينه آنها در توليد بيشترين ميزان محصول مطلوب و كيفيت آن نقش زيادي دارد. در فرآيند پيشين كنترل برج جداسازي هيدروكربنهاي چهار كربنه (بوتان زدا) به سختي صورت مي گرفت و برج شرايط عملياتي پايداري نداشت. اين اختراع با هدف پايداري عملكرد اين برج به منظور دستيابي به حداكثر ميزان محصول مطلوب و همچنين كاهش مصرف انرژي صورت گرفته است. در فرآيند PVM اختراع حاضر، روش جديدي جهت افزايش قابليت عملياتي برج بوتان زدا به دست آمده است.

هدف از اين اختراع استفاده از يك سيستم گرمايشي براي گرم كردن جريانها بوده كه موجب پايداري بهتر دماي جريان ورودي به راكتور PVM شده است، كه اين موضوع بر روي عملكرد راكتور PVM تأثير بسزائي دارد. همچنين با انجام اين تغيير ميزان انرژي موردنياز براي افزايش دماي جريانها كاهش يافت كه منجر به ذخيره انرژي (Energy Saving) گرديد. در سيستم پيشين از چهار دستگاه هيتر برقي استفاده شده بود كه موجب بروز نوسانات متعدد در دماي جريانهاي ورودي به راكتور شده و ميزان مصرف انرژي بالا بود و نيز با توجه به تعدد سيستمهاي گرمايشي و به تبع آن حجم زياد پايپينگ مابين هيترهاي برقي ميزان تلفات حرارتي زياد بود كه با انجام اصلاح ذكرشده ميزان تلفات حرارتي كاهش يافت. در اين اختراع جريانهاي ورودي به راكتور PVM ، پيش از ورود به راكتور PVM با يكديگر مخلوط شده و بعد از آن وارد يك دستگاه كوره گازي شده و پس از فوق داغ شدن (Superheat) وارد راكتور PVM كه در آن انواع محصولات الفيني، پارافيني و آروماتيكي توليد مي شود، مي گردند.

هدف از اين اختراع استفاده مناسب از حرارت جريانهاي خروجي از راكتورهاي PVM و نيز ساده ترشدن پكيج به منظور افزايش قابليت عملياتي در زمانهاي بهره برداري بوده است. اين امر بخودي خود منجر به كاهش هزينه سرمايه گذاري و كاهش هزينه هاي عملياتي نيز شده است. در اين اختراع دو دستگاه مبدل واقع شده در داخل درام بخارساز حذف شده و همچنين آرايش قرارگرفتن مبدلها در داخل پوسته اي كه جريان خروجي از راكتورهاي PVM به آن وارد مي شود تغيير كرده است. در اين اختراع جريانهاي خروجي از راكتورهاي PVM با توجه به دماي بالا (بين 410 تا 500 درجه سانتيگراد) پس از خروج از راكتورها وارد يك دستگاه پكيج شده كه در داخل پوسته واقع شده در داخل پكيج سه دستگاه مبدل و دو دستگاه درام به همراه خطوط لوله ارتباطي قرار گرفته است و با آنها تبادل حرارت انجام مي دهند. نتيجه اينكار توليد بخار با مشخصات بخار فشار بالا (HPS) و تبديل متانول خوراك از حالت مايع ( دمائي بين 50 تا 90 درجه سانتيگراد) به وضعيت فوق داغ (دمائي بين 230 تا 290 درجه سانتيگراد) مي باشد. در اين پكيج تعداد مبدلهاي مورد استفاده كاهش يافته است، بطوريكه متانول با دو بار گذر از داخل مبدلهاي قرارگرفته در داخل پوسته بصورت فوق داغ درمي آيد.

از آنجا كه روش‌هاي درماني كلاسيك در درمان نارسايي قلبي تا حد كمي‌موفقيت داشته، در دهه‌هاي اخير در علم بيوتكنولوژي استفاده از روش سلول درماني بسيار مورد توجه محققين قرار گرفت. دراين ميان، برخي گزارشات حاكي از آن بود كه اثرات مثبت ديده شده در سلول‌ درماني، به دليل اثرات پاراكريني موادي است كه از اين سلول‌ها ترشح مي‌شوند. لذا ما در اين طرح با استفاده از conditioned medium پودر تهيه شده از كشت سلول‌هاي بنيادي مزانشيمال مشتق از پرده آمنيوتيك كه فاقد سلول مي‌باشد و با تكيه بر اثرات پاراكريني تركيبات موجود در آن، اثرات درماني آن را در يك مدل نارسايي قلبي بررسي كرديم و به اين نتيجه رسيديم كه در نارسايي قلبي تزريق وريدي CM در بهبود عملكرد قلب، افزايش سلول‌هاي فعال ميوكارد قلبي و كاهش سطح فيبروز نقش موثري دارد. روش: در اين مطالعه اثرات تزريق وريدي MSC-CM پرده آمنيوتيك انساني بر عملكرد و بافت شناسي قلب مدل نارسايي قلب بررسي شد. گروه‌هاي مورد مطالعه: 1.control 2.HF 3.HF+CM 4.HF+PBS گروه كنترل، رت‌هاي سالم بدون هيچگونه تداخل ودر سه گروه ديگر با تزريق زيرجلدي 4روز متوالي ايزوپروترنول با دوز mg/kg/d 170 درml0.5 نرمال سالين تزريق شددر اين گروهها پس از 28روز، نارسايي قلبي ايجاد شد. در گروه 3و4 به مدت 4روز متوالي روزي 2بار تزريق وريدي صورت گرفت: در گروه HF+CM، 50ugCM/150ml PBSو در گروه PBS، 150ml PBSتزريق شد. پس از گذشت 4هفته از آخرين تزريق، تمامي گروهها مورد اكوكارديوگرافي قرار گرفته و سپس قلب رت‌ها را خارج و با رنگ آميزي H&E و Trichrom massonsمورد بررسي قرار داديم. نتايج: بررسي نتايج عملكردي قلب با اكوكارديوگرافي نشان مي‌داد كه تزريق وريدي conditioned medium افزايش معني دار EF,FS،درگروه درمان نسبت به گروه نارسا يي قلب ديده شد (Piv>